De firma vestigde zich in 1863 in Ransbach-Baumbach. De voornaamste activiteiten richtten zich op de fabricage van mineraalwaterkruiken en kleipijpen. Na de Eerste Wereldoorlog werden er alleen nog kleipijpen gemaakt. In de jaren 1970 is aan de pijpenfabricage bij de firma een einde gekomen en werd er gespecialiseerd in de productie van vooral bloembakken.

In Duitsland was een gewoonte ontstaan waarbij grote handelshuizen en ook grotere pijpenmakerijen, hun persvormen uitleenden aan kleinere, lokale makers die vervolgens in opdracht pijpen maakten. Dit was een gewoonte die al in de 18e eeuw ontstaan lijkt te zijn. Hierdoor kan dus in principe niet duidelijk bepaald worden door welke pijpenmaker bepaalde modellen gemaakt zijn, maar vaak wel in opdracht van wie. 

Tegen het einde van de 19e eeuw ontwikkelde het Duitse Westerwald zich tot een centrum voor de produktie van goedkope kleipijpen en gerelateerd massagoed die geexporteerd werden over de gehele wereld. Er werden over en weer modellen gekopieerd, ook van voorheen Franse en Belgische fabrieken, hetgeen de herkomst bepaling van dergelijke pijpen nog lastiger maakt. De Klauer catalogi laten nagemaakte modellen zien die rechtstreeks afkomstig lijken uit o.a. Engeland, Schotland, Ierland, Frankrijk en Belgie.

Model nummer 413, uit de serie 'Ambre'-pijpen, bruin/goud gelakte kleipijpen met insteeksteel. Op de steel aan de linkerzijde de tekst 'Generaal de Wet'. Een identieke pijp werd ook door de firma Julius Wingender & Co gemaakt onder model nummer 1013 (ref APM).

Een zogenaamde Kaffee Haus pijp. Met afbeeldingen van biljart keu's en kegels, twee staande mannen met een omhooggeheven arm met een veer (?!) erin en twee schenkkannen. Op de linkerzijde van de manchet de tekst CAFE en op de rechterzijde nog vaag zichtbaar de letters W.K. en B: Wilhelm Klauer in Baumbach. Circa 1900-1935.