Het merk Ton of Wijnton is tussen ca 1671 en 1871 in Gouda in gebruik geweest (ref *14). Daarnaast is het ook in Alpen gebruikt tussen ca 1697 en 1720 door Cornelis Roos (ref *2).

In Gouda is het merk achtereenvolgens in gebruik geweest bij (ref *14) ;

1671-1674   Cornelis Cornelisz. Ton

1674-1686   Jan Lambertsz. Schoon

1686-1720   Cornelis Teunisz. Bouman

1720-1767   Gerrit Bouman

1759-1759   Jacob de Vink (in huur)

1759-1767   Cornelis Bouman (in huur)

1767-1777   Wed. Gerrit Bouman

1771-1777   Johannes van der Vlak (in huur)

1777-1826   Thomas Hagen

1826-1835   Wed. Thomas Hagen in compagnie met Arie de Bruijn

1835-1846   Wed. Arie de Bruijn

1848-1861   Dirk Benjamin Smit

1870-1871   Elizabeth Verhoef

Fraai bewerkte pijp met de letters VOC waaroverheen een wapenschild met 2x Leeuw met een vissenstaart en 2x een cirkel. In het midden een kleiner wapenschild met dubbelkoppige adelaar. Tekst rondom in lint ; LANG LEEV SYN HOOGEDELE GENERAAL IMHOF.

Op voorzijde ketel een medaillon met afbeelding van Imhof en tekst IMHOF, en wapen van Batavia met tekst BATAVIA. Hielmerk Ton gekroond.

Van Imhoff was in dienst van de VOC, leefde van 1705 tot 1750. Vanaf 1736 was hij gouverneur van Ceylon.

Pijp dateert uit periode 1745-1760.

Pijpje met afbeeldingen van een tweetal leeuwen die een wapenschild met daarop het wapen van Gouda en daaromheen het devies ' Per Aspera Ad Astra' (door de doornen naar de sterren) vasthouden.

Dit pijpje in verschillende uitvoeringen in de verzameling ; met het Wapen van Gelderland, met gekroonde ES, met gekroonde 68 en hieronder dus met Gekroonde Ton. Gouda, ca 1800-1850

Afbeelding van J.C.J. van Speijk met sabel en pistool op de ene zijde, en een ontploffend schip op de andere, met datum 5 Februari 1831. Hielmerk Ton gekroond. Deze pijp is ook bekend van Begeer, die hem tussen ca 1830 en 1845 gemaakt zal hebben (hielmerk gekroonde 53). Waarschijnlijk is de vorm van Begeer overgegaan en zal deze pijp tussen ca 1845 en 1871 gemaakt zijn.

Tijdens de Belgische opstand was hij commandant van 's lands kanonneerboot nº 2, een zeilschip bewapend met 1 kanon. Hij had de opdracht alle schepen van en naar Antwerpen te controleren sinds die stad vanaf begin oktober 1830 zich bij de opstand had aangesloten. Van Speijk nam deel aan het bombardement op Antwerpen op 27 oktober, waarvoor hij werd onderscheiden met het ridderkruis der vierde klasse van de Militaire Willemsorde

Op 5 februari 1831 kreeg Van Speijk de opdracht om naar Oosterweel te varen om scheepsladingen te controleren, zoals al vele malen eerder die winter. Maar toen dreef zijn schip op de Schelde, door een harde noordwestenwind en een slecht functionerend anker, naar de kant, waar een woedende menigte van Antwerpse arbeiders op zijn schip sprong en de vlag bemachtigde. Hierop zou Van Speijk de historische laatste woorden hebben gesproken: "...en een infame Brabander worden? Dan liever de lucht in". Door zijn sigaar in het buskruit te steken bracht hij het schip tot ontploffing. Een scheepsjongen die bij hem stond en zijn intenties begreep, waarschuwde nog enkele malen en sprong overboord. Bij de ontploffing kwamen 28 van de 31 bemanningsleden, onder wie Van Speijk zelf, en een onbekend aantal Antwerpenaars om het leven.