Uithangborden zijn zo oud als winkels en werkplaatsen, zij dienden om voorbijgangers te attenderen op de commerciële activiteit die in het bewuste pand plaatsvond. In 1727 schreef de neerlandicus en predikant Carolus Tuinman: ‘Zo kent men een huis, en wat daar bedreven word, aan ‘t uithangbord’.

Vanaf de oudheid werden vooral afbeeldingen gebruikt die op de gevel werden aangebracht, of op borden die aan de gevel hingen. Hiermee werd het voor de vele analfabeten in één oogopslag duidelijk welk product of service er ter plekke verkocht of verhandeld werd. Op het moment dat de tabak haar intrede deed, vonden tabaksgerelateerde afbeeldingen hun weg naar de gevels en uithangborden van woningen en winkels. Een voorbeeld hiervan is ‘het huis waar de drie gekroonde pijpen uithangt’ van de 17e eeuwse Schoonhovense pijpenmaker Frans (S)Waels, waarvan bekend is dat hij behalve een pijpenmakerij, ook een rook- en dranklokaal had. Waarschijnlijk hing hier een bord aan de gevel met daarop een gekroonde afbeelding van een drietal pijpen.

In ons land zijn vooral tabaksgerelateerde beelden bewaard gebleven die dienden als toonbank- of gevelreclame. De meeste zijn uitgevoerd in de vorm van een rokende persoon, vaak een indiaan of ‘moor’, in combinatie met een vat of rol tabak.  Waar in Nederland vooral tabaksrollen of roltabak aan de gevel hingen, waren dat in Frankrijk met name karotten ofwel ‘carottes’. De karot was een strak samengebonden bundel tabaksbladeren, doorgaans circa 60 centimeter lang, met een diameter van 10-12 centimeter en de uiteinden waren vaak wat puntig. De benaming is een verwijzing naar de wortel of peen, die qua vorm enigszins overeenkomt. De strakke samenbundeling zorgde ervoor dat de tabaksbladeren minder snel uitdroogden. Karotten werden gebruikt om snuiftabak van te maken: van de samengeperste bundel bladeren konden eenvoudig heel dunne reepjes tabak afgesneden worden die daarna nog fijngemalen werden tot snuif.

De karot vormde een zeer herkenbare vorm om tabak te duiden en al vroeg in de 17e eeuw werd de karot in doorgaans enigszins gestileerde, dubbelconische of ruitvorm vooral in Frankrijk toegepast als aanduiding voor winkels waar tabak verkrijgbaar was. De gevel karotten waren veelal vervaardigd van hout of een dun metaal in de kleur roodbruin of rood. Hierop was vervolgens het woord ‘tabac’ aangebracht.

De Franse tabaksverkoop is vanaf 1674, min of meer aaneengesloten, een Staatsmonopolie geweest. Tabaksverkopers werden door de Staat aangewezen en lange tijd was dit typisch een beroep voor ex-militairen of weduwen van ex-militairen. Vanaf 1906 werd de karot in Frankrijk een gereguleerd kenmerk voor een officieel, door de overheid geauthoriseerde tabakswinkel. Tegenwoordig is zij nog altijd verplicht en is de karot een voorgeschreven uithangbord. Doorgaans in dubbelconische vorm, uitgevoerd in de kleur rood met in wit het woord ‘tabac’.